Het bronzen beeld dat twee parende herten voorstelt, is van de hand van hedendaags kunstenaar en oud-Wervikaan Wim Delvoye. Toen het in 2000 naar aanleiding van de milleniumviering op de Steenakker geplaatst werd, zorgde het voor heel wat opschudding in Wervik.
Dit kunstwerk van de hand van de oud-Wervikaan Jan Desmarets verbeeldt een typische grensbewoner van weleer: een 'blauwer' (smokkelaar) die haastig de Leie wil oversteken, achtervolgd door een 'kommies' (douanier) met blaffende hond. Het werk wil de herinnering aan dit lang vervlogen grensfenomeen levend houden. Het is ook ontegensprekelijk een 'Desmarets': 'de weergave van de werkelijkheid is geen doel op zich maar reflecteert in beweging en optimisme, elan en een vorm van uitbundigheid die tevens beeldende aanwezig is' (zo omschrijft kunstcriticus Hugo Brutin het werk van Jan Desmarets in zijn kunstboek 'Jan Desmarets, kracht in beweging).
De Blauwer werd naar aanleiding van de viering van 20 jaar Kiwanis Wervik (2007) geplaatst langs het jaagpad achter het Nationaal Tabaksmuseum, ter hoogte van de aanlegsteiger naast de voetgangers- en fietsbrug.
Jan Desmarets, kunstenaar-beeldhouwer met Wervikse roots, vereeuwigde de Katteknippeling of Katrolsmijtinge - een oud volksspel - in een prachtig kunstwerk. Je vindt het nabij het gemeenschapscentrum De Knippelaar in het gehucht Kruiseke.
Dit bronzen beeld bevindt zich op de pui van het Wervikse stadhuis op het Sint-Maartensplein. Het is van de hand van Roland Deserrano en werd geschonken aan de Wervikse bevolking door serviceclub Kiwanis Wervik Tabaksstreek ter gelegenheid van hun 10-jarig bestaan. Met het beeld wil men de herinnering levend houden aan de tijd dat tabak te velde met de hand werd genaaid, iets wat intussen tot de folklore behoort.
Het beeld kreeg vorm door middel van de verloren wastechniek en werd officieel onthuld in 1997. Op hetzelfde ogenblik bracht de Wervikse bakker Gabriel Frimout een 'Tabaksnaaistertaart' op de markt. Kiwanis schonk de bakker exclusiviteit om een beeltenis van het kunstwerk als decoratie op het gebak te gebruiken. Met het pensioen van de bakker verdween ook deze taart. in 2021.
Dit kunstwerk van de hand van Paul Debacker (2000) werd vervaardigd uit natuursteen afkomstig uit Luberon. Het bevindt zich in de binnentuin van het Wervikse stadhuis.
Het standbeeld De Verwachting vind je in het grasperkje achter het WZC 'Het Pardoen' en werd in 2000 gemaakt door Sep Margo.
Op de Sint-Denijsplaats, deelgemeente Geluwe, staat de 'Oprechtheid' van de hand van Werner Lagae.
Het Boek der Kelten, in 2000 vervaardigd door de Wervikse kunstenaar Marc Verdoodt, staat vóór de Openbare Bibliotheek van Wervik in de Duivenstraat.
Dit monument werd in 1971 opgericht ter herdenking van de Slag bij Wervik in 1793. Prins Frederik, de jongste zoon van de Hollandse stadhouder Willem V, speelde een belangrijke rol in de strijd tegen de Fransen in de Zuidelijke Nederlanden. Op 13 september raakte hij ernstig gewond tijdens een militair treffen in de omgeving van Wervik en in 1799 overleed hij in Padua.
Het monument bestaat uit een medaillon met het borstbeeld van de prins, geflankeerd door twee kanonnen genaamd 'Clairfayt' en 'Waldeck'. Die namen zijn een verwijzing naar graaf van Clairfayt (1733-1798), die als veldmaarschalk in dienst was bij het Oostenrijkse leger, en Lodewijk, prins van Waldeck (1752-1793), generaal-majoor van de ruiterij, in dienst van de Verenigde Nederlanden.
Het monument vind je op het Frederiksplein in Wervik.
Deze kunstzinnige fontein van de hand van John Claeys en Marc Verdoodt bevindt zich op de Sint-Denijsplaats in de deelgemeente Geluwe. Ze bestaat uit een roestbruine metalen toren waaraan bovenaan een authentieke 'gaper' of waterspuwer is bevestigd; die hing vroeger aan de toren van de Geluwse Sint-Dionysiuskerk. Aan dit soort markante beeldhouwwerkjes ontlenen de Geluwenaren hun bijnaam 'De Gapers'.
Het kunstwerk werd in 2000 onthuld tijdens de Gapersfeesten, een meerdaags zomers feestgebeuren in het centrum van het dorp.
Gedenkteken langsheen de Dadizelestraat in Geluwe. Werd opgetrokken in 1954 in een combinatie van breuksteen en witte natuursteen panelen waarop het kenteken van de onderscheiden Belgische regimenten staat. Het werd opgericht op het initiatief van het 3de regiment Lansiers ter herdenking van de Slag om Geluwe (24-26 mei 1940). Het gedenkteken is van de hand van wijlen Marcel Snoeys.
Het Leggett-monument bevindt zich in de schaduw van de Sint-Dionysiuskerk in de deelgemeente Geluwe. Het is een tweeledig kunstwerk, waarbij het meest linkse kunstwerk ontworpen is door de kunstenaar Henk Delabie en leerlingen van de Kunstacademie Geluwe. Het was de Australische kunstenaar Ross Bastiaan die de herinneringsplaque rechts realiseerde. Het monument herdenkt de dood van de Australische Corporal of Horse William Leggett (1ste Life Guards), die sneuvelde in Geluwe tijdens de begindagen van de Eerste Wereldoorlog (14 oktober 1914).
In 2001 werd het monument opgericht. Het tweede luik van het monument werd op 11 november 2005 onthuld in Goulburn (Australië), de geboorteplaats van de betreurde korporaal.
Lt. John Jack Eden, de broer van Sir Antony Eden (in 1955 Brits premier), sneuvelde aan de voet van de Amerikaberg in Kruiseke op 17 oktober 1914. Hij werd doodgeschoten door een Duitse voorhoede tijdens een verkenningsopdracht. In november 1924 werden zijn stoffelijke overschotten overgebracht naar Larch Wood Cemetery (Zillebeke).
Zijn zus Marjorie wou na de oorlog bij zijn graf een houten kruis laten plaatsen. Toen ze vernam dat het graf intussen overgebracht was naar Larch Wood Cemetery, wou ze het kruis laten plaatsen bij de kerk van Kruiseke. Toen bleek dat het gehucht helemaal geen kerk had, volgde een financiële schenking die de aanzet was voor de bouw van een eenvoudig éénbeukige kerkje. Op 19 maart 1929 werd de eerste eucharistieviering opgedragen in het kerkje.
Op 11 november 1998 werd de witstenen gedenkplaat tegen de voorgevel van de H. Hartkerk plechtig onthuld, in aanwezigheid van John Eden (naamgenoot en neef van Lt. John J. Eden) en Clarisa Churchill (weduwe van Sir Antony Eden, broer van Lt. John Eden; nicht van oud-premier Sir Winston Churchill).
Oorlogsmonument met de vrouw als symbool van de vrede op de Sint-Denijsplaats in Geluwe.
In 1922 ontwierp Huib Hoste het oorlogsmonument voor de gesneuvelden van de Eerste Wereldoorlog. Wellicht was het schepencollege van Geluwe niet onmiddellijk overtuigd van het ontwerp van Hoste want ze diende bij de provinciale overheid, naast het ontwerp van Hoste, ook een ontwerp van een zekere Vandewalle in. Hoste, als vooruitstrevend wederopbouwarchitect, hield zich aan een strak lijnenspel en in het monument was de invloed van de Amsterdamse school duidelijk aanwezig. Dit stond in fel contrast met de traditionele wederopbouw.
De provinciale overheid zal op 17 maart 1924 uiteindelijk toch kiezen voor het ontwerp van Huib Hoste en de gemeente Geluwe ontving van het ministerie een subsidie van 15.000 frank.
Hoste schrijft over zijn ontwerp: "De tijden welke wij doorleefden en die den oorlog als gevolg hadden, waren tijden van groote onevenwichtigheid; de oorlog zelf is wel het grootst denkelijk gebrek aan evenwicht tusschen de volkeren en de vlucht van drommen menschen uit het een land naar het andere, de noodzakelijkheid ze stoffelijk en geestelijk hulp te verleenen staat evenzeer in het teeken der onevenwichtigheid. Het zal wel niemand verwonderen dat ik gepoogd heb daartegenover het idee van evenwicht in mijn bouwwerk tot uiting te brengen; stabiliteit is niet alleen iets dat, zoo hopen wij vast, door den oorlog zal bestendigd worden, het is ook een eigenschap van iemand die in volle bewustheid zijn gevoelens van dank uitspreekt."
De materialen werden gekozen in functie van een aantal ideeën. De architect wou met het gebruik van bakstenen de aarde weergeven waarop de soldaten leefden, de natuursteen is de uitdrukking van hogere ideeën en de zuil is 'het streven naar omhoog'. Het kruis is het symbool van het lijden en de zegepraal.
Op de achterzijde vinden we het reliëf met de leeuw, het symbool van het land waarop zij stierven. Op de voorkant treffen we een sculptuur van een vrouw. Zij moet de vrede uitstralen.
Op 1 juni 1925 wordt het oorlogsmonument onthuld. Voor deze plechtigheid werd een cantate gecomponeerd door en uitgevoerd onder leiding van Geluwenaar Remi Ghesquière:
"Rust zacht in moederaarde schoot
en heilig zij uw graf
O helden die door uwer dood
ons 't leven weder gaf.
Bij 't standbeeld dat verkondt uw faam,
wij zweren, hand in hand,
te leven vrij van schand en blaam
voor God en Vaderland!"
In 2007 werd het borstbeeld van Joseph Demuysere onthuld.
Jef Demuysere (Wervik, 16/07/1907 - Antwerpen, 30/04/1969) was een Belgische wielrenner. In 1928 startte Joseph, in de volksmond "Tjeppen Demuysere" als profrenner. Het hoogtepunt van zijn carrière vormt zijn overwinning in Milaan-San Remo in 1934 maar ook in de Tour de France kon hij meer dan zijn mannetje staan, 3de in 1929 en 2de in 1931.